- calallı
- sif. Dəbdəbəli, təmtəraqlı, ehtişamlı, əzəmətli. Calallı imarət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
cah-calallı — sif. 1. Təntənəli, dəbdəbəli, təmtəraqlı, büsatlı, əzəmətli, möhtəşəm. Cah calallı saray. Cah calallı ziyafət. – Gecə xanın evində cah calallı bir məclis qurulmuş, sazandalar öz yerlərini tutmuşdular. Ə. M.. <Abbas ağa ilə Mahmud>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəll — ə. calallı olsun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəsgahlı — sif. Cah calallı, dəbdəbəli, təmtəraqlı, çox yaxşı qurulmuş, təşkil edilmiş. Heydərovla Səmayə . . dəsgahlı bir toy elədilər. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həftəlik — is. Rəqəmlərdən sonra gələrək işin neçə həftə davam etdiyini və ya etməli olduğunu göstərir. Üç həftəlik iş qalıb. Dörd həftəlik ezamiyyət. – Müəllim <şagirdlərini> iki həftəlik yaz tətilinə buraxmışdı. S. H.. <Cuma:> Bir həftəlik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həşəmətli — sif. Əzəmətli, ulu, böyük, calallı. <Qətibə:> Bəli, həşəmətli mələkə! Hüsaməddin həzrətlərinin özü şəxsən məktubu mənə tapşırdı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parlaq — sif. 1. Parıldayan, işıq verən, işıldayan, işaran, parıltılı. Parlaq günəş. – Atabala . . parlaq şimal ulduzuna doğru yol aldılar. M. C.. Parlaq günün şöləsində; Gah yüyürür, gah dururdu. N. R.. // İşıqlı, ziyadar. Ancaq sol tərəfdə vağzalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şanlı-şövkətli — (şöhrətli) sif. Yüksək şanlı, şərəfli, yüksək mənsəbli. // Dəbdəbəli, həşəmətli, cah calallı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şükuhlu — sif. klas. köhn. Təntənəli, əzəmətli, calallı; şan şərəfli. Toy çox şükuhlu z. keçdi. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmtəraqlı — sif. Dəbdəbəli, təntənəli, calallı. <Ağbulaq kəndində> bu mədəniyyət sarayı . . təmtəraqlı bir kaşanə kimi ucalmışdı. S. R.. // Zahirən çox bəlağətli və parlaq. Təmtəraqlı nitq. Təmtəraqlı ibarələr. – <Mühərrir:> Belə təmtəraqlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəngin — sif. 1. Çoxlu mal dövləti, sərvəti, maddi vəsaiti olan, çox varlı. Zəngin ölkə. – Bu kənd böyük, zəngin bir kənd idi. N. N.. // Eyni mənada adam haqqında. Heç zənn etməm özgənin mali; Bizi zəngin qılıb edə ali. M. Ə. S.. 2. Çox bol, çoxlu, bollu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti